تاریخچه هپتان

تعریف لغوی هپتان

هپتان در زبان یونانی یعنی هفت و هفت یعنی :

هفت بار طواف کعبه، هفت خان رستم و اسفندیار، هفت سین نوروز، هفت شهر عشق و سلوک مولوی و عطار، هفت سال قحطی و هفت سال فراوانی، هفت طبقه زمین و آسمان، هفت کره و هفت دریا، عجایب هفت‌گانه، هفت بار رمی جمرات، هفت روز هفته، هفت رنگ اصلی، هفت‌سیاره، هفت بار سعی بین مروه و صفا، هفت قلم آرایش، هفت تکبیر و هفت تهلیل و هفت خط روزگار و… همه و همه ریشه در پیشینه و دیرینگی عدد هفت دارد.

از زمان‌های بسیار دور و قدیم، عدد هفت از میان اعداد از تقدم خاصی برخوردار بوده و مورد عنایت اقوام مختلف جهان و بویژه اقوام شرقی قرار گرفته و نماد و نشانه‌ای از یک نظم کامل و یک دوره کامل است و حتی گفته می‌شود که این عدد به کمال روح و ماده اشاره دارد و هر جا که لازم بوده، نشانه‌ای حاکی از یک کمال مقدس و قابل احترام یا مجموعه‌ای بدون نقص آورده شود، از این عدد سحرآمیز استفاده می‌کردند، تا آنجا که آگاهیم، قدیمی‌ترین قومی که به عدد هفت گرایش پیدا کرده، قوم سومر است و شاید این جنبه ماورای طبیعی، از زمانی به عدد هفت نسبت دادند که به وجود برخی از پدیده‌های طبیعی با همین شماره پی برده شد، مانند هفت‌رنگ اصلی یا هفت سیاره که سومری‌ ها آن‌ها را کشف و به صورت ارباب انواع پرستش کردند.

تقسیم سال به 12 ماه قمری و تقسیم هر ماه به چهار هفته و هر هفته به هفت روز که به شماره‌‌ همان سیارات هفت‌گانه است یکی از آثار این تفکر در دانشمندان کلده است. بعد‌ها این نوع تقسیم‌بندی به ملل دیگر و از جمله ایرانیان نیز که پیش از آن ماه‌های خود را تنها به 30 روز تقسیم می‌کردند، منتقل شد.

درباره هپتان